Lucas
Versantvoort / 16 Nov 2015
Joel Edgerton
has been an actor for quite some time now, but it's with The Gift, his
directorial debut, and his portrayal of a corrupt FBI agent in Black Mass that
he seems to have 'burst onto the scene' as they call it. The Gift is his
attempt at a psychological thriller. The film features a nice and slow build-up
which is to be commended, but the final act isn't worthy of it.
Simon (Jason
Bateman) and Robyn (Rebecca Hall) have recently moved to L.A. as Simon recently
got a new job there. One day when they're out shopping, a rather shabby looking
man named Gordo (Joel Edgerton) approaches Simon, claiming to recognize him
from high school. Eventually, Simon recognizes him too and he and Robyn have
him over for dinner. Usually, this would end with both parties saying they're
looking forward to the next time they'll meet, even though they both know
they're not interested. But Gordo keeps showing up at their doorstep and
doesn't seem willing to stay out of their lives. This kicks off a series of
events where, to use that familiar phrase, not everyone's who they seem to be.
The Gift is
part thriller, part horror and so there's a tendency to fall into the trap of
saturating your film with jumpscares. Besides a jumpscare or two, the film's
mostly about building suspense and generating a feeling of paranoia, something
that requires a bit more directorial know-how.
Edgerton
succeeds in unsettling us with themes of social anxiety and paranoia, but the
final act--though featuring a deliciously evil and ambiguous twist--lays things
on a little thick in comparison to the subtlety of what came before. Edgerton's
also a little too obvious with his sprinkling of clues in the first act. Early
on, Simon's fear of monkeys is mentioned and during dinner, Gordo makes a
passing remark on how governments listen in on its citizens' conversations. How
much do you want to bet wiretapping and monkeys will be part of plot twists
later on? One other thing: the jumpscares. They are so few in number, I honestly
feel The Gift would've been better had they been left out. Edgerton spends all
this time and effort in subtly unsettling us with Gordo as the unwelcome guest.
To then revert to cheap jumpscares to jumpstart your film is
disappointing.
Nevertheless, it's
a pretty well set-up thriller. I'm always pleased to see thrillers that are a
cut above the usual jumpscare-heavy fare. Had the final act been more subtle
and human, The Gift could've been something special. As
it is, it's just a good thriller.
Dutch version
Joel Edgerton draait al een tijdje mee in het acteercircuit.
Met zijn regiedebuut The Gift en zijn
rol als corrupte FBI-agent in Black Mass
lijkt hij echter te zijn doorgebroken in Hollywood. The Gift is zijn poging om een psychologische thriller van formaat
neer te zetten. Hoewel Edgerton's neiging om zijn thriller subtiel op te bouwen
bewonderenswaardig is, schiet de laatste akte uiteindelijk tekort.
Simon (Jason Bateman) en Robyn (Rebecca
Hall) zijn onlangs verhuisd naar Los Angeles. Simon heeft daar een nieuwe baan
en ze zijn van plan daar te settelen en een gezin te stichten. Dan, wanneer ze
aan het winkelen zijn, loopt er ineens een man op Simon af. Hij zegt Gordo (Joel
Edgerton) te heten en herkent Simon van de middelbare school. Na enig nadenken herkent
Simon hem ook en nodigt hem uit om een avond bij hen te komen eten. Achteraf
beloven hij en Robyn dit nog een keer te doen, hoewel je kunt zien dat ze daar
niet bepaald zin in hebben. Gordo weet echter niet van ophouden en blijft
onaangekondigd langskomen. Dit heeft een reeks gebeurtenissen tot gevolg waarbij
uiteindelijk zal blijken dat, om die bekende uitdrukking te gebruiken, niet
alles is wat het lijkt.
In thrillers en horrorfilms zoals The Gift is er vaak de neiging om te
vervallen in goedkope schrikeffecten. Op een paar schrikeffecten na staat regisseur
Edgerton daar gelukkig boven. Hij is meer geïnteresseerd in het opbouwen van
spanning en paranoia, een type sfeer die lastiger is om effectief op te
bouwen.
Edgerton slaagt erin om ons te
ontregelen met subtielere horror zoals sociale angsten, maar met de laatste
akte – hoewel deze een ‘heerlijk’ walgelijke plottwist bevat – legt hij zijn
boodschap er wat dik bovenop. Ook is Edgerton niet bepaald subtiel wat het uitstrooien
van hints betreft. Vroeg in de film wordt Simon's angst voor apen benoemd en
maakt Gordo een opmerking over regeringen die hun burgers afluisteren. Hmm, voorspelbaar
dat dit allemaal een belangrijke rol gaat spelen in de laatste akte. Ook is het
teleurstellend dat Edgerton al zijn energie stopt in het subtiel opbouwen van
spanning en dan toch een paar keer vervalt in goedkope schrikeffecten.
Dat Edgerton met z'n regiedebuut The Gift toch nog met een bepaalde mate
van subtiliteit heeft verfilmd, is wat de film uiteindelijk bewonderenswaardig
maakt. Het is sowieso leuk om een thriller/horrorfilm te zien die meer is dan
een rits schrikeffecten. Als de laatste akte subtieler en menselijker was
geweest, had The Gift uitstekend
kunnen zijn. Zoals het er nu voor staat is de film ‘gewoon’ een degelijke
thriller.
No comments:
Post a Comment