The 5th Wave (2016) Review

Lucas Versantvoort / 3 februari 2016

Films met buitenaardse wezens die er menselijk uitzien en een metafoor zijn voor menselijk wantrouwen. Dit zal de mensen die films als Invasion of the Body Snatchers hebben gezien bekend in de oren klinken. The 5th Wave brengt dit concept tot leven in een wel heel tienervriendelijke setting op een manier die af en toe zo pijnlijk is om naar te kijken dat je plaatsvervangend medelijden begint te krijgen met de acteurs.

Het leven straalt Cassie tegemoet tot op een dag de buitenaardse wezens binnenvallen met een ruimteschip die wel heel erg doet denken aan District 9. Haar vader overlijdt en haar broertje belandt op een bus naar een militaire basis waar kinderen tot soldaten gemaakt worden. Het blijkt namelijk - zo vertelt kolonel Vosch ons - dat de aliens de lichamen van mensen hebben overgenomen en dat bij kinderen makkelijker te ontdekken is of ze aliens zijn dan bij volwassenen. Het zijn dus de kinderen die de strijd moeten voeren tegen de volwassenen. Waarom kinderen? Misschien wil de schrijver een punt maken over de kneedbaarheid van de jonge geest en de gevaren van dien, maar het is natuurlijk mooi meegenomen dat je met je jonge cast ook automatisch een breed, jong publiek trekt. Cassie probeert te overleven in het bos en ontmoet de knappe, maar geheimzinnige, Evan. Samen trekken ze erop uit om Cassie's broertje te redden. Ook volgen we Ben, die bijna het lieverdje van Cassie was, en zijn team op de militaire basis, hoe ze klaargestoomd worden om de mensheid te redden, maar ineens beseffen dat niet alles is wat het lijkt.

Weinig verrast in The 5th Wave, maar veel doet wel pijn. Het script probeert van alles, maar weinig komt goed uit de verf. Grappig trouwens dat de aliens aanvallen door middel van onder andere tsunami's, een wel heel doorzichtige verwijzing naar het broeikaseffect waar de film verder natuurlijk niet op ingaat. De film wisselt ook af en toe te drastisch van genre. Wanneer Cassie 'toevallig' Evan ziet baden aan de rand van het bos voelt dat wel als een heel wanhopige poging de op wasbordjes beluste ‘romcom’-fans te behagen. Op de militaire basis is alles ook vaak tenenkrommend, alleen al omdat het concept van kindsoldaten in een film als The 5th Wave lastig serieus te nemen is. Ringer moet de stoere eigenwijze chick zijn, maar de keuze om haar als goth neer te zetten maakt haar bijna tot een karikatuur ondanks het acteerwerk van Maika Monroe (It Follows). Waar ze ook zoveel eyeliner vandaan haalt in deze post-apocalyptische wereld, mag Joost weten. Misschien is ze ermee geboren, misschien is het Maybelline.

Het succes van The 5th Wave is te verwachten gezien de recente populariteit van boeken en films als The Hunger Games waarin de duistere kant van toekomstige maatschappijen op een tienervriendelijke manier besproken wordt. De uitvoering laat echter veel te wensen over en wanneer The 5th Wave meeslepend dreigt te worden, is dit vooral te danken aan de acteurs. We mogen hopen dat het scenario meer indruk maakt in het onvermijdelijke vervolg, want aan slap geschreven romances die het Twilight-publiek moet binnenslepen en voorspelbare monologen over menselijkheid en hoop heeft niemand behoefte.