The Lady in the Van (2015) Review

Lucas Versantvoort / 1 februari 2016

Als de eerste akte was ingekort en het verhaal niet als een mysterie was opgezet, zou The Lady in the Van echt een goede film geweest zijn. Het eindproduct is echter een verzameling hoogtepunten dat steeds afgewisseld wordt met hetzelfde type scène, de hoofdpersoon die moeite heeft met de eigenzinnige Maggie Smith. 

Alan Bennett is een toneelschrijver die net een nieuw huis heeft gekocht in Londen. Spoedig rijdt er een krakkemikkig busje de straat in met daarin een krakkemikkige oude vrouw, ene Mary Shepherd. De dakloze dame parkeert steeds voor een ander huis totdat de bekende doorgetrokken gele strepen verschijnen. Dan belandt ze bij Alan op de oprit. Hij heeft geen behoefte aan deze opdringerige excentrieke dame, maar besluit haar toch te helpen. Door het langzaam groeiende (vijftien jaar durende) contact tussen de twee ontdekt Alan ook wie deze mysterieuze vrouw eigenlijk is en waarom ze op de vlucht is.

Ondanks een aantal geniale momenten, heeft de film structurele problemen. De film opent met Shepherd die na een aanrijding vlucht voor de politie. Ook zien we oude beelden van een pianiste die natuurlijk een jonge Mary moet voorstellen. Meteen is al duidelijk wie ze vroeger was en waarom ze op de vlucht is. De film probeert echter om een of andere reden hier een mysterie van te maken. Daar komt bij dat de eerste akte teveel focust op de humoristische kant van Shepherd's interacties met de buurtbewoners. Deze scènes beginnen veel op elkaar te lijken en worden snel vermoeiend. De uiteindelijke focus op de dramatische achtergrond van Shepherd voelt hierdoor wat geforceerd aan. 

Hoewel de nadruk op humor iets wegneemt van de effectiviteit van het drama, is diezelfde humor vaak charmant. Zo worden Alan's gesprekken met zichzelf in beeld gebracht door een tweede Alan, een alter ego, letterlijk naast de eerste te zetten. Leuk is wanneer de een dan betekenisvol naar de ander kijkt als er weer eens iets misgaat. Ook Maggie Smith laat opnieuw haar komisch talent zien. Zij weet op een natuurlijke manier grappig te zijn in tegenstelling tot acteurs die teveel hun best doen om grappig over te komen en het dus uiteindelijk niet zijn. 

Als de film qua structuur wat beter in elkaar zat, zou het meer dan slechts een losse reeks hoogtepunten zijn geweest. Je zit te genieten van slimme momenten, terwijl je wacht tot het drama eindelijk afgerond wordt. Het slimme, humoristische script en het acteerwerk van vooral Maggie Smith tillen The Lady in the Van echter boven het soms gebrekkige drama uit.