Lucas Versantvoort / 22 januari 2016
Het is ironisch dat Tom McCarthy tien jaar geleden in
HBO's The Wire nog een corrupte
journalist speelde en nu een film maakt in de traditie van All the President's Men. Spotlight
'werpt een licht' op de Spotlight-divisie binnen de krant The Boston Globe die
in 2002 na een langdurig onderzoek een enorm kindermisbruikschandaal binnen de
Katholieke Kerk onthulde. McCarthy bouwt zijn film - en de spanning - langzaam
op. Wat Spotlight uiteindelijk echt
onderscheidt, is dat het de slachtoffers niet uit het oog verliest.
In 2001 krijgt The Boston Globe een
nieuwe redacteur genaamd Marty Baron. Bij de kennismaking met zijn team vertelt
hij over een onlangs verschenen artikel waarin een advocaat beweert dat de aartsbisschop
van Boston jarenlang een pedofiele priester heeft beschermd. Baron vraagt zich
af waarom niemand in The Boston Globe zich hiermee bezighoudt. Het
Spotlight-team begint in opdracht van Baron aan het onderzoek en ontdekt dat
deze verdoezeling slechts het topje van de ijsberg is.
Voor een film over een paar
journalisten die een groot schandaal ontdekken, is er maar één maatstaf, All the President's Men (1976), de film
over Washington Post-journalisten Woodward en Bernstein wiens onderzoek naar het
Watergate-schandaal leidde tot de afzetting van president Nixon. Die film had
ook wat subtiele thrillerelementen, zoals geheime ontmoetingen en
afluisterapparatuur. Tot zo´n thriller ontpopt Spotlight zich niet. Hier vindt de geheimhouding en manipulatie
plaats met een 'vriendelijke' schouderklop en een aantal 'ons kent
ons'-opmerkingen. Wel slaagt Spotlight
erin, net zoals All the President’s Men,
het gevoel over te brengen dat je samen met de hoofdpersonen alles aan het
ontdekken bent. In beide films weet je de uitkomst al, maar de reis blijft even
spannend en de ontdekkingen even ontluisterend.
Ook knap is dat regisseur McCarthy niet
vervalt in het veroordelen van het katholieke geloof, iets wat gezien dit
onderzoek naar de misstanden in de Katholieke Kerk heel makkelijk en
begrijpelijk zou zijn. McCarthy zei in een interview dat hij met de film niet
het geloof wil aanvallen, maar een verhaal over de kracht van journalistiek wil
vertellen. Toch vervalt McCarthy niet in het verheerlijken van journalistiek.
Natuurlijk staat een film als Spotlight
volledig achter de morele kracht van onderzoeksjournalistiek, maar McCarthy zet
de journalisten niet op een voetstuk. Hij benadrukt dat dit ook maar mensen
zijn die fouten maken. Zo blijkt bijvoorbeeld dat een van de redacteurs al
jaren eerder betrokken was bij een artikel over een pedofiele priester, maar nu
spijt heeft dat hij toen niet nader onderzoek heeft gedaan. McCarthy kijkt met
een kritisch oog naar de journalisten en menselijk gedrag in het algemeen. Hij
had heel makkelijk dit ogenschijnlijk kleine detail achterwege kunnen laten en
het nobele streven van het Spotlight-team kunnen verheerlijken, maar als een ‘echte
journalist’ bekijkt McCarthy de situatie van meerdere kanten.
Spotlight
is niet alleen een waardig geestelijk opvolger van All the President's Men, maar stijgt ook boven die film uit vanwege
de empathie voor dit emotionele verhaal en voor de slachtoffers.
No comments:
Post a Comment